اعتراض برخی از دوستان ترک که از ستم یا سرکوب یا توهین نژادی نام میبرند،جز سه
حالت نمیتواند داشته باشد یا این اعتراض به حکومت است یا به سایر هموطنآن و مردم و یا هر دو.تا آنجا که مربوط به حکومت است،به گمان من ظلم جمهوری اسلامی به همه قومیتهای ایران رسیده به برخی کم تر به برخی بیشتر.تبعیض های این حکومت فاشیستی هم شامل همه است گاهی قومیست گاهی مذهبی گاهی سیاسی.از همه نوعی در کیسه بددلی و بی کفایتی خود دارد.
اگر منظور اشتباهاتی است که به مردم باز میگردد،همه(و از هر قومیتی) مقصریم نه تنها یک گروه یا دسته.تا آنجا که به مردم مربوط است، من تا کنون نشنیدم که گروهی از مردم یا قومی یا استانی در ایران به یک هموطن ترک به واسطه آنکه ترک است،کار ندهد،داد و ستد نکنند،خویشاوندی نکنند،حرف نزنند،قطع ارتباط کنند و یا هر کار دیگری که مثال روشنی از یک برخورد نژادیست.برعکس،یکی از قومیتهایی که در ایران بیشترین درامیختگی را با بقیه داشته اند، هموطنآن ترک ما بوده اند.به ندرت شما در مناطق ترک نشین ایران یک هموطن بلوچی یا عرب یا بوشهری پیدا میکنید اما هموطن ترک و آذری به همه جای ایران رفته اند و کسی هم نه تنها برخورد و منع و آزاری در این راه نرسانده بلکه اصولن کسی به این اختلاف قومیتها توجه هم نکرده.
به گمان من تنها خطایی که به مردم مربوط است،همین جک گفتنها و یا سخنهای نابجای شوخی و یا جدیست که شوربختانه شکل توهین های نژادی را به خود میگیرد که در آن مورد هم،همه مقصریم و این رفتار ناپسند در همه جای ایران شایعه است.اینکه دوستان ترک از جک های نژادی ناپسند نتیجه های کلی میگیرند به خاطر آن است که که سهم خودشان را در این چرخه ناپسند فراموش میکنند و از یاد میبرند که آنها هم همین کار را میکنند.کیست که نداند که این جک گفتنها در میان هموطنان ترک و آذری ما هم هست.اگر شما برای شمالیها و کرد و .... جک میگویید،کسان دیگری هم برای شما جک میگویند(نگویید نه که این دروغی آشکار است زیرا این بیماری در همه جای ایران است).این خیره سری و نابخردی در همه جا هست و همه ما عضو این چرخه نادرست هستیم پس با تنها خود را بیگناه دیدن و دیگران را مقصر فرض کردن،گرهی گشوده نمیشود.تنها با آموزش و بالا رفتن سطح فرهنگ عمومی جامعه است که کم کم این مشکل از میان میرود که آن هم در نخستین گام نیازمند سرنگونی نظام فاشیستی جمهوری اسلامی است.
آنکه ظلم جمهوری اسلامی در حق هموطن ترک را به حساب سایر هم وطنان ما میگذارد،توجه نمیکند که این قضاوت یک سویه اگر همه گیر شود،همه مشغول به خود خواهیم شد و همه در مظان اتهام هستیم.اگر کسی از ترک بودن خامنه ای،ترک بودن رییس جمهور هشت ساله سالهای مخوف صدر انقلاب(موسوی )،ترک بودن سفاک ترین قاضی تمام دورانهای ایران(خلخالی ) که جان هزاران هموطن کرد و بلوچ و لر و شمالی و .. ما را گرفت ،ترک بودن چندین وزیر احمدی نژاد که آشکارا دست در خون مردم ایران دارد،حضور همیشگی چندین وزیر آذربایجانی در این سی و اندی سال،ترک بودن قسمت وسیعی از بازاریان ایران و تهران که متاسفانه کمتر به رنج هم میهنان ما توجه دارند و بسیاری از مثال های دیگر نتیجه های نادرست در مورد هموطن ترک ما بگیرد،شما چه خواهید گفت؟جز این است که بدرستی چنین سخن بی پایه ای را رد خواهید کرد؟پس آیا اگر من مازندرانی به همین ترتیب از هموطن ترک خود این انتظار را داشته باشم که برای مثال گناه لاریجانی را به پای من ننویسد،حرفی بی منطق زده ام؟هموطن به راستی مظلوم بلوچ و بوشهری و کرد و عرب من همانقدر در ظلمهایی نظیر نابودی نیمی از جنگلهای شمال در ۳۰ سال گذشته و نداشتن حق آموزش زبان مادری و بیکاری و محرومیت در مازندران بیگناه و پاکدست هستند که حقیقتن من در رنج آنان.به همین ترتیب و از همین گونه از آن هموطن ترک و آذری میپرسم که آخر من مازندرانی یا آن هموطن محروم بوشهری یا یک شیرازی یا ... چه تقصیری در نداشتن حق آموزش زبان مادری،بیکاری،اعتیاد، فقر، نا امنی،محرومیت یا چیزهایی از این دست در تبریز یا ارومیه دارد؟
آیا عصبانیت از دست جمهوری اسلامی باید سبب شود که تاوان آنرا دسته ای دیگر از هموطنان مظلوم و محروم شما دهند یا بهتر آن است که با طرح شعارها و خواسته های خود(که چیزهای عجیبی هم نسیتند وعلی الاصول مواردی نظیر رفاه،شغل،اقتصاد بهتر برای منطقه،آموزش زبان مادری و نظایر آن هست)سعی کنیم تا بقیه هم میهنان خود را همراه و همدل کنیم و از این پتانسیل عظیم استفاده کنیم؟ به گمان من تهیه طرحی شفاف و منطقی برای اعلام خواسته های قومی و استانی خود و فریاد کردن آن و دعوت کردن همه هم میهنان و قومیتهای ایرانی برای پیوستن به آن بسی کاراست.
اگر این مملکت خراب شده از اشتباهات و کم خردی همه ماست و اگر قرار به آن باشد که روزی سرانجام روی خوش ببینید باز هم به همت همه ما حاصل میشود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر