آنچه در درازای تاریخ بی گفت و گو و استوار بر جای ایستاده، این است که ستم و بدکاری و سرکوب مردم تا ابد نمی پاید و بر خواهد افتاد. خواه این بر افتادن به دست خود مردم باشد، خواه بخاطر پدیدار گشتن چرخه ای از شرارت که صاحبان خود را هم تنگ در برمی گیرد و با کشمکش بر سر پول، قدرت، شهرت و ترس از سایه سیاه جنایت از درون سبب واپاشی آنان می گردد.هم از این روست که ایران امروز ما نیز رو به سوی یک برخورد سرنوشت ساز در آینده نزدیک دارد.
و اما این داستان مکرر تاریخ درسهایی شگفت هم دارد. آنجا که کار ستم بالا می گیرد، بند ها به استخوان و خستگی گرده ها به نهایت می رسد، استیصال اوج می گیرد و سر انجام شورش و عصیان و انقلابی پدید می اید،شوربختانه تنها گروه گروه شمشیرهای خشم است که از نیام منطق به در می آیند و به سوهان شور و هیجان آخته میگردند و آرام نمی گیرند و به جای خویش باز نمی گردند تا سیراب گردند. کار نباید بدان جا رسد که اگر رسد انتظار بال گشودن مرغ منطق در آسمانی پر از دود خرمنهای سوخته صبر مردم در آتش خشم ، بسی بیهوده می نماید و شگفت نخواهد بود اگر دسته دسته خشک و تر در کنار هم بسوزند و در این میانه بجز سران و گردانندگان اصلی رژیم، هماره خانواده ها و وابستگان و منتسبین به حکومت جور و ستم مستعد ترین و محتمل ترین دسته ها برای این شعله های خشم هستند که این آتشی که زبانه میکشد، تر را نیز به خوبی خشک می سوزاند.
امروز پیش از رسیدن بدان نقطه بی بازگشت، که با شتابی شگفت رو به سوی آن داریم، به عنوان یک هم میهن با خانواده های بسیجیان،سپاهیان،آخوند و دینکار، باتوم بدستان، قضات بی دادگاه ها ، بخشی از نیروی انتظامی که دست در خون دارد، پایوران رژیم، شکنجه گران و اعدام کنندگان میخواهم که از آنان دوری بجویند که فردا بسیار دیر خواهد بود. نانی که بر سر سفره شماست به خون پاک بهترین فرزندان این میهن آغشته است. امروز با انتخابی شاید سخت اما نیک سرانجام، از دستان خونین برادر و پدر خود دوری بجویید که بد بختانه فردا داشتن انتظار نهایت تدبیر و عدل از مردمی خسته که چیزی برایشان نمانده تا آن را هم به پدران وبرادران شما ببازند، بسی عبث است و شگفت نیست اگر شما نیز به سختی همپای آنان بسوزید و شعله ای از این آتش به کوچک و بزرگ و زن و فرزند این قاتلین هم برسد.
تاریخ بشری و پیشینه این مردم گواهی میدهد که اگر امروز این چنین کنید و اینگونه با مردم هم داستان گردید، فردا بدان سهمگینی نخواهد بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر